هَـر بار خــاطره ای

تــکان میخورَد

از جــای ِخـود ،

آوار میـــشود

بـَـر دلـــم

درد ِنبودَنت


تقصــیر ِتـو نیــست

مـَن بر گســل ِروزگار

افتــاده تقــدیر َم