سیده زهرا یوسفی پور

اگر چه باور‌ٍ رفتن‌ات

به سختي نوشيدن جامٍ شوكران بود

اما...

روياي هزار باره آمدن‌ات

وسوسه‌ي مستي از شرابي است

كه تاك‌َ اش هنوز

از ديوارٍ هيچ دلي

- جز دلٍ خيال‌هاي من -

بالا نرفته است

سیده زهرا یوسفی پور

عطش ات

احساس مرا

چندان تراش داد

كه عاقبت

تنديس عشق شدم


حال كه سيرابي

نفسي

تماشايم كن