دنیای ما آدم ها

گاه غریب

گاه شگفت انگیز

دنیای رنگی من نیز

گاه سبز چون بهار

همراه با چهچهه پرندگان...

وگاه سپید وبرف اندود

چون زمستانی بی انتها...

کدامش را برایت بخوانم..

تا در غمم شریک نشوی..

آخر نمی پسندم

که قلب مهربانت را با اشک

آبیاری کنم

تو

زیبای من

فقط در بهارم

شریک باش

وبس....